به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شورای نگهبان، حجتالاسلام جعفرزاده، پژوهشگر پژوهشکده شورای نگهبان در این نشست با استناد به منابع اصیل فقه شیعه، به تحلیل ابعاد نظری و کاربردی دفاع مشروع پرداخت و کوشید تا این موضوع را در پرتو تحولات معاصر، بهویژه تجاوزات رژیم صهیونیستی به کشورمان، بازخوانی کند.
سخنرانی این پژوهشگر با این پرسش آغاز شد که «دفاع مشروع» از منظر فقه اسلامی چه جایگاهی دارد و چگونه میتواند چارچوب نظری لازم برای مواجهه با تجاوز نظامی را فراهم کند؟ اهمیت این بحث با توجه به حوادث اخیر و حمله رژیم صهیونیستی به ایران دوچندان میشود؛ زیرا در چنین شرایطی لازم است مبانی فقهی دفاع مشروع بهطور روشن برای جامعه علمی و حقوقی تبیین گردد.
دفاع مشروع در منظومه فقه شیعه
حجتالاسلام جعفرزاده در ابتدای سخنان خود تصریح کرد که مفهوم دفاع مشروع در فقه اسلامی بهویژه در فقه شیعه، ریشهای عمیق و انکارناپذیر دارد. وی با استناد به آثار یادآور شد که جهاد دفاعی از ضروریات اسلام است و انبوهی از آیات و روایات به وجوب آن دلالت دارد.
این پژوهشگر پژوهشکده شورای نگهبان با مرور برخی از آیات قرآن کریم، مانند «یا أیها النبی جاهد الکفار والمنافقین واغلظ علیهم» و «انفروا خفافاً وثقالاً» نشان داد که دفاع مسلحانه در برابر دشمن، امری مسلم در منابع اسلامی است. همچنین با اشاره به روایات پیامبر اکرم (ص) و سخنان امیرالمؤمنین (ع) در نهجالبلاغه، افزود: دفاع از جان، مال، سرزمین و ناموس، نه تنها مجاز بلکه واجب شرعی است.
دو سطح دفاع مشروع: فردی و جمعی
حجتالاسلام جعفرزاده، میان دفاع مشروع فردی و دفاع مشروع جمعی تمایز قایل شد و گفت: دفاع فردی مربوط به موقعیتهایی است که فرد در برابر تهدید به جان، مال یا ناموس خود یا دیگران قرار میگیرد. فقه اسلامی در این موارد دفاع را واجب دانسته و خون مهاجم را در صورت کشته شدن «هدر» تلقی کرده است. نمونه این مباحث در آثار شیخ طوسی (کتاب المبسوط) و محقق حلی (شرایع) بهتفصیل بیان شده است، اما دفاع جمعی ناظر به شرایطی است که کل جامعه یا سرزمین اسلامی در معرض تجاوز قرار گیرد. در این حالت، دفاع بر همه مسلمانان واجب است و حتی نیازمند اذن امام معصوم یا ولی فقیه نیست؛ چرا که حفظ کیان اسلام و جامعه اسلامی در اولویت قرار دارد.
سیر تاریخی بحث در فقه شیعه
پژوهشگر پژوهشکده شورای نگهبان در ادامه مروری بر سیر تاریخی این موضوع داشت و گفت که از قرون اولیه تا دوره معاصر، فقها همواره دفاع مشروع را بهعنوان یکی از ارکان فقه جهاد مورد توجه قرار دادهاند؛ ابوصلاح حلبی (قرن چهارم هجری) در کتاب «الکافی فی الفقه» جهاد با متجاوزان را بر همه مسلمانان واجب دانسته است؛ شیخ طوسی ضمن محدود دانستن جهاد ابتدایی به حضور امام معصوم، جهاد دفاعی را بدون نیاز به اذن امام واجب شمرده است؛ شیخ مفید و سید مرتضی با استناد به روایات اهل بیت (ع) دفاع را بهمثابه ضرورت عقلی و شرعی معرفی کردهاند و در قرون متأخر، فقیهانی همچون شیخ جعفر کاشفالغطا تقسیمبندی دقیقتری از اقسام جهاد ارائه دادهاند و دفاع را بهعنوان شاخهای مستقل از جهاد معرفی کردهاند. این روند نشان میدهد که دفاع مشروع، هم در عرصه فردی و هم در عرصه اجتماعی، جزء مباحث مستمر و ریشهدار فقه شیعه است.
شرایط و قیود دفاع مشروع در فقه
حجتالاسلام جعفرزاده در ادامه به بررسی شرایط دفاع مشروع که در آثار فقها مطرح شده است پرداخت و درباره موضوعاتی مانند تحقق تجاوز، ضرورت دفاع، تناسب در دفاع ونفی سبیل بحث کرد.
پژوهشگر پژوهشکده شورای نگهبان سپس به بررسی دفاع مشروع در پرتو اندیشه امام خمینی (ره) پرداخت و گفت: امام خمینی (ره) با ارائه قرائتی نو از مفهوم دفاع، آن را صرفاً محدود به میدان نظامی ندانستهاند. ایشان در «تحریرالوسیله» دفاع را به حوزههای فرهنگی، اقتصادی و سیاسی نیز تعمیم داده و سلطه بیگانه در این عرصهها را نوعی «تهاجم» تلقی کردهاند. به باور امام، مقابله با سلطه اقتصادی و سیاسی بیگانگان نیز همانند دفاع نظامی واجب است. این نگاه سبب شد که دفاع مشروع در عصر جدید، مفهومی گستردهتر یابد و با مسائل روز، مانند تحریمها و جنگ نرم، ارتباط مستقیم پیدا کند.
جایگاه عقل و فطرت در مشروعیت دفاع موضوع دیگری بود که حجتالاسلام جعفرزاده درباره آن صحبت کرد گفت: دفاع از جان و مال، امری است که حتی بدون رجوع به نصوص دینی نیز از بدیهیات عقلی و فطری محسوب میشود. به عبارتی، همانطور که حیوانات غریزی از خود دفاع میکنند، انسان نیز به حکم عقل و فطرت حق دفاع دارد. این مبنا در کنار آیات و روایات، پشتوانهای استوار برای نظریه دفاع مشروع در فقه اسلامی فراهم میآورد.
در پایان این جلسه حاضران پرسشها و نظرات خود را درباره مباحث بیان شده مطرح کردند و حجتالاسلام جعفرزاده به سوالات آنها پاسخ داد.
گفتنی است مشروح مطالب مطرح شده در این دوره تخصصی توسط پژوهشکده شورای نگهبان منتشر خواهد شد.
انتهای پیام/