گزارشی از دیدار سخنگوی شورای نگهبان با خانواده شهید ناظر «حسین کریمی‌دوست»؛
شهید «حسین کریمی‌دوست»؛ فعال جهادیِ محرومیت‌زدا و همکار دغدغه‌مند شورای نگهبان که «همواره روحیه جهادی و انقلابی داشت» / سخنگوی شورای نگهبان: نوزاد ۲۲ روزه‌اش نشانه مظلومیت شهدای جنگ ۱۲ روزه است
دکتر هادی طحان‌نظیف عضو حقوقدان و سخنگوی شورای نگهبان در ادامه دیدار‌هایی که با خانواده‌های شهدای ناظر دارد، به دیدار خانواده شهید ناظر «حسین کریمی‌دوست» رفت.
پایگاه اطلاع‌رسانی شورای نگهبان: شهرری، کهن‌دیار تاریخ و مأمن امامزادگان، در یک عصر پاییزی بوی عطر شهادت و صبر گرفته بود. دوشنبه، نوزدهم آبان‌ماه ۱۴۰۴، روزی که عقربه‌های ساعت، خبر از یک قرار دلتنگی می‌دادند؛ قرار دیدار سخنگوی شورای نگهبان با خانواده شهیدی جوان که در نبرد ۱۲ روزه حق علیه باطل، به عهد خود وفا کرده و سر بر آستان یار نهاده بود.
دکتر هادی طحان‌نظیف، عضو حقوقدان و سخنگوی شورای نگهبان، آمده بود تا به نیابت از آیت‌الله جنتی دبیر شورا و تمامی اعضای فقها و حقوقدان، شهادت شهید حسین کریمی‌دوست را تبریک و تسلیت بگوید. شهیدی که تنها ۲۷ سال زندگی کرد، اما با روحیه‌ای جهادی و انقلابی، نام خود را در صف قهرمانانی ثبت کرد که خونشان، پرده از ریاکاری‌های مدعیان حقوق بشر برمی‌دارد.
این دیدار، فراتر از یک ادای احترام اداری بود؛ یک مرثیه عاشقی و روایت قهرمانی بود که زندگی ۲۷ ساله‌اش، از جنس اخلاص، عمل و ایثار بود. حسین کریمی‌دوست، مردی بود که روحیه جهادی‌اش را نه در پستو‌های فراموشی، که در متن زندگی اداری و اجرایی‌اش نیز حفظ کرده بود. شهیدی که تنها سه سال از ازدواجش می‌گذشت و ثمره‌اش، نوزادی به نام محمد حیدر بود که تنها ۲۲ روز از حیاتش می‌گذشت و سه‌چهار ماه پس از شهادت پدر، پا به این جهان گذاشته بود.
زیارتِ مزار در آستانِ عبدالله (ع)
پیش از ورود به منزل شهید، دکتر طحان‌نظیف و همراهان و جمعی از همکاران شهید، در امامزاده عبدالله (ع) شهرری حضور یافتند. زیارت امامزاده و قبور شهدای جنگ ۱۲ روزه که در این آستان آرام گرفته بودند، مقدمه این دیدار معنوی بود. در این بین، مزار شهید حسین کریمی‌دوست، که حالا تبدیل به زیارتگاه همکارانش شده بود، با احترام خاصی مورد زیارت قرار گرفت. همکارانی که در کنار قبر شهید، یاد و خاطره‌اش را گرامی داشتند.
سخنگوی شورای نگهبان در حاشیه این زیارت، دیداری کوتاه نیز با تولیت امامزاده عبدالله (ع) شهرری داشت. در این لحظات، عطر شهادت و رشادت در فضای صحن امامزاده موج می‌زد؛ شهدایی که با خون خود، جنایتکار بودن رژیمی را برملا ساختند که به هیچ یک از اصول و قواعد انسانی، اخلاقی و بین‌المللی پایبند نیست. رژیمی نامشروع که به صورت عیان ظلم می‌کند و از انجام هیچ جنایتی ابا نمی‌کند.
سلامِ دبیر، تبریکِ شهادت
در منزل خانواده کریمی‌دوست، فضای عجیبی حاکم بود. ترکیبی از غرور و افتخار به شهادت عزیزشان، و اندوه فراق جوانی که «مرد میدان» بود. در این جمع، همسر صبور شهید، خانم زینب علی‌اکبر، و مادر همسرش حضور داشتند.
دکتر طحان‌نظیف، در ابتدای سخنانش، با ابلاغ سلام‌های گرم دبیر و اعضای فقها و حقوقدان شورای نگهبان، شهادت حسین کریمی‌دوست را «تبریک و تسلیت» گفت. او بر این نکته تأکید کرد که شهادت حسین کریمی، تنها مصیبتی برای خانواده نبود، بلکه فقدانی بود برای نظام و جامعه‌ای که چنین جوانانی را در دامان خود پرورانده است.
او با اشاره به تأخیر در این دیدار، دلیل را تولد نوزاد عزیز خانواده عنوان کرد: «از مدت قبل می‌خواستیم خدمت برسیم و شهادت این برادر عزیز را خدمت شما تبریک و تسلیت بگوییم، اما، چون به تازگی نوزاد عزیزتان به دنیا آمده بودند، فرصت فراهم نشد.» این تأخیر خود حکایت از ملاحظه و احترام به حال خانواده‌ای بود که روز‌های پر تلاطمی را پشت سر می‌گذاشتند. نوزادی که سه چهار ماه پس از شهادت پدر، پا به این جهان گذاشت.
درسِ صبر و جایگاهِ شهدا
دکتر طحان‌نظیف در ادامه، توصیه و پیام آیت‌الله جنتی را ابلاغ کرد: «توصیه آیت‌الله جنتی این است که خداوند از ما خواسته در چنین مواقعی صبر داشته باشیم و بدون شک صبر در مصیبت‌ها، کمک‌کننده و دستگیر خواهد بود.» او در پایان دیدار، یک جلد قرآن کریم به همراه لوح تقدیری از سوی آیت‌الله جنتی اهدا کرد تا مرهمی باشد بر دل داغدار همسر و مادر همسر شهید.
سخنگوی شورا، مقام و منزلت شهید را یادآور شد و با این عبارت عمیق و زیبا، تسلای دل بازماندگان شد: «کسی که به شهادت می‌رسد، از دست نمی‌رود بلکه به دست می‌آید. این شهدای عزیز شهیدانه زندگی کردند که به شهادت رسیدند.» در حقیقت، حسین کریمی‌دوست، با شهادت، وجودش در مقامی بالاتر و ابدی تثبیت شد.
در پایان این بخش، سخنگوی شورای نگهبان بیان کرد که خداوند، خودش، جانشین شهید در خانواده‌اش خواهد بود: «خداوند می‌فرماید من جانشین (شهید) در خانواده او هستم. بدون شک خداوند نگهدار فرزند شهید خواهد بود. آن کسی که جانش را برای مردم و نظام کف دست می‌گیرد، قطعاً مورد توجه خداوند متعال و مردم بزرگوار است.»
همکاری عاشقانه با نهاد پاسداری از رأی مردم
شهید حسین کریمی‌دوست، با وجود سن کم، سوابق درخشانی در کار اجرایی و خدمت به نظام داشت. او ابتدا در مرداد ۱۳۹۸ و در ایام یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی با قرارداد همکاری جذب شورای نگهبان شد و مشغول به خدمت گردید.
حسین کریمی‌دوست، با وجود اینکه پس از انتخابات و در سال ۱۳۹۹ جذب نهاد دیگری شد، اما علاقه خود به شورای نگهبان را حفظ کرد. در انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در سال ۱۴۰۲، علی‌رغم مخالفت نهاد متبوعش با درخواست شورای نگهبان برای همکاری ایشان به عنوان مأمور، شهید با احساس وظیفه‌ای که به دوش خود حس می‌کرد، بعد از ساعات اداری در محل مأموریت خود در شورای نگهبان حاضر می‌شد و تا پاسی از شب مشغول به کار بود. او به صورت پاره وقت و غیرمستمر با شورای نگهبان همکاری داشت.
همسر شهید، خانم علی‌اکبر، روایت می‌کند: «حسین علاقه خاصی به شورای نگهبان و همکارانش در این نهاد داشت. همواره به خوبی از شورای نگهبان و همکارانش یاد می‌کرد و خاطرات شیرینی از آن دوران بیان می‌کرد. دوست داشت در شورای نگهبان به فعالیت ادامه دهد، اما دست تقدیر به گونه‌ای دیگر رقم خورد.»
دکتر طحان‌نظیف نیز با تأیید این سخنان، شهید کریمی را علاوه بر عضویت در شبکه ناظران انتخاباتی، از همکاران شورای نگهبان دانست که «به صورت مستمر و غیرمستمر با اداره کل انتخابات همکاری داشت.»
حلقه وصلِ ناظرانِ بی‌چشمداشت
سخنگوی شورای نگهبان، به نقش شهید کریمی‌دوست در شبکه عظیم نظارت مردمی اشاره کرد. او بخشی از بدنه‌ی ۳۰۰ هزار نفری ناظران انتخاباتی بود. «ناظران انتخاباتی از اقشار مختلف مردم هستند که بسیاری از آنها در سازمان‌ها و نهاد‌های مختلف مشغول به کار هستند و در طول سال و به خصوص در روز برگزاری انتخابات با شورای نگهبان همکاری دارند.»
به گفته طحان‌نظیف، صیانت از آرای مردم و نظارت بر برگزاری انتخابات به خوبی انجام می‌گیرد، «با اتکا به شبکه مردمی ناظران است که بدون هیچ‌گونه چشمداشتی فعالیت دارند.» شهید کریمی‌دوست، با روحیه جهادی‌اش، مصداق بارز این ناظران مخلص و بی‌چشمداشت بود. او همچنین اضافه کرد که در جنگ ۱۲ روزه با رژیم صهیونیستی، ۲۵ نفر از ناظران انتخاباتی به شهادت رسیدند که نام حسین کریمی‌دوست، نگین این حلقه فداکاری است.
دلسوزی و دغدغه‌مندیِ بی‌مرز
آنچه حسین کریمی‌دوست را متمایز می‌کرد، ویژگی‌های اخلاقی و روحیه‌ی جهادی او بود که از دوران نوجوانی در او ریشه دوانده بود. مادرش دارای اصالت لرستانی بود و او خود، متولد و بزرگ شده شهرری بود.
همسر شهید از مهربانی حسین می‌گوید: «یکی از مهمترین ویژگی‌های حسین دلسوزی و مهربانی بود. نسبت به خانواده، دوستان و مردم بسیار مهربان و بسیار دلسوز و دغدغه‌مند بود. همواره تلاش داشت تا گرهی از کار مردم و به خصوص محرومان و نیازمندان باز کند.»
او همچنین فعال فرهنگی و جهادی بود. ایشان اهل اهتمام به نماز اول وقت و تهجد و نماز شب بودند. علاقه و عشق به سیدالشهدا (ع) در وجودش موج می‌زد. ایشان و سایر جوانانی که مانند ایشان بوده و هستند، موجب افتخار کشور می‌باشند.
ویژگی اهل جبران بودن، یکی دیگر از خصلت‌های ستودنی شهید بود: «اگر خطایی می‌کرد یا اینکه تصور می‌کرد موجب ناراحتی و دلخوری شده است، ساده عبور نمی‌کرد و در پی جبران برمی‌آمد.»
شرطی برای استخدام: نه به دوری از جهاد
روحیه‌ی جهادی حسین کریمی‌دوست تا اندازه‌ای قوی بود که حتی فعالیت‌های اداری را به شرطی پذیرفت که ضربه‌ای به این روحیه نزند و حتی بستری برای توسعه آن باشد. این یکی از نکات مهمی بود که همسر شهید مطرح کرد و سخنگوی شورای نگهبان بر آن تأکید نمود.
همسر شهید روایت می‌کند: «علاقه بسیار زیادی به فعالیت‌های جهادی داشت. چه در زمانی که در شورای نگهبان و چه در زمانی که به نهاد دیگری رفت، به فعالیت‌های جهادی توجه داشت؛ اصلاً یکی از شرط‌های برای فعالیت اداری این بود که به فعالیت‌های جهادیش لطمه‌ای نزند و بلکه از طریق فعالیت اداری بتواند فعالیت‌های جهادی را توسعه بدهد.»
دکتر طحان‌نظیف این خصلت را درس‌آموز خواند و هشدار داد: «یکی از آسیب‌های کار اداری، دوری تدریجی از روحیه جهادی و انقلابی است که همسر ایشان فرمودند شهید کریمی کار اداری را به این شرط پذیرفتند که نخست ضربه‌ای به روحیه و فعالیت‌های جهادی وارد نشود و دوم اینکه فعالیت اداری زمینه‌ای برای توسعه فعالیت‌های جهادیش باشد.» این نشان می‌دهد که حسین کریمی، «وسط میدان» بودن را هیچ‌گاه فراموش نکرد.
حسین، همیشه در میدان
شهید کریمی‌دوست، مصداق واقعی جوانی بود که همواره وسط میدان بود. این روحیه از همان نوجوانی در هیئت و مجموعه فرهنگی اکبریه شهرری آغاز شد. او با فکر بلند، کار‌های بزرگی انجام داد. تربیت نوجوانان: به خاطر ویژگی‌های اخلاقی و توانایی‌هایش، در ۱۸ سالگی مسئولیت تربیت نوجوانان اکبریه را به او واگذار کرده بودند. یک حلقه معرفتی مختص نوجوانان در اکبریه تأسیس کرده بود و به آموزش قرائت قرآن کریم، اندیشه‌های شهید مطهری و تبیین بیانات مقام معظم رهبری می‌پرداخت. بعد از زلزله کرمانشاه: با گروهی پویشی راه اندازی کردند و لباس گرم تهیه کردند و برای زلزله‌زدگان بردند. در زمان همه‌گیری کرونا: با دوستانش یک کارگاه اجاره کردند و مشغول تولید ماسک شدند و بعد در ایستگاه‌های صلواتی میان مردم تقسیم می‌کردند. نوروز‌های جهادی: او سال‌ها مسئول گروه جهادی مجموعه اکبریه بود و نوروزهایش را نه در خانه، بلکه در دل روستا‌های محروم کشور از نورآباد لرستان تا جاسک هرمزگان و روستا‌های کرمانشاه می‌گذراند.
شهیدانِ جنگ ۱۲ روزه، پرده‌برداران ریا
شهادت حسین کریمی‌دوست، در روز ۲ تیر ۱۴۰۴، در حمله رژیم صهیونیستی رقم خورد. او تنها ۲۷ سال داشت، و پنج سال از ازدواجش می‌گذشت. این شهادت، بخشی از سندی بود که جنایات رژیم صهیونیستی را در جنگ ۱۲ روزه برملا ساخت.
سخنگوی شورای نگهبان، خون این شهدا را سند آشکار شدن جنایت‌های صهیونیست‌ها دانست: «شهدای جنگ ۱۲ روزه، جنایت‌های صهیونیست‌ها را برای همگان آشکار و شعار‌ها و ادعا‌های غربی‌ها در خصوص حقوق بشر و آزادی و عدم کارآیی آن ادعا‌ها را برملا کردند؛ خون شهدا پرده از ریاکاری غرب برداشت.»
ایشان و سایر شهدای جنگ ۱۲ روزه، در سمت درست تاریخ ایستادند و نامشان در صفحات تاریخ به عنوان «قهرمانان مبارزه با ظلم و باطل» ثبت شد. شهید کریمی، قبل از ازدواج با همسرش مطرح کرده بود که «من هر مسئله‌ای که برای کشور پیش بیاد میرم و ایشان هم قبول کرده بودند.»
روایت پیکرِ آرام و نورانی
پیکر شهید کریمی‌دوست را ساعت ۷ صبح روز بعد از تهاجم رژیم صهیونیستی به محل کارش، از زیر آوار خارج کردند. در حالی که پیکرشان سالم و فقط از ناحیه سر ضربه خورده و قسمتی از صورتشان کبود شده بود، اما بسیار چهره‌شان آرام و نورانی بود.
آنچه از حسین کریمی‌دوست به یادگار ماند، یک زندگی کوتاه، اما پر از نور و ایمان بود. او اهل تهجد و نماز شب بود و عشق و علاقه‌اش به سیدالشهدا (ع) در وجودش موج می‌زد؛ تا جایی که مادرشان روایت می‌کند شب قبل از شهادت تا ساعت ۲ شب مشغول نصب سیاهی و آماده‌سازی حسینیه برای ایام محرم بوده است. طریقه آشنایی و ازدواجش با همسرشان هم از طریق همان هیئت اکبریه بوده است.
در دیدار با خانواده شهید، دوستان و همکاران شهید کریمی خاطراتی از این شهید و ویژگی‌های اخلاقی و تربیتی وی بیان کردند. خاطراتی که حکایت از عمق دغدغه‌مندی و تعهد او به آرمان‌هایش داشت.
خاتمه: اذان در گوش حیدر
در پایان این دیدار، دکتر طحان‌نظیف به رسم دیرین و مبارک، نوزاد ۲۲ روزه شهید، محمد حیدر، را در آغوش گرفت و در گوشش اذان گفت. این نوزاد که پس از شهادت پدر به دنیا آمده، نماد مظلومیت پدر و بقای راه اوست. سخنگوی شورای نگهبان این نوزاد را نشانه مظلومیت شهدای جنگ تحمیلی ۱۲ روزه و جنایتکاری دشمن صهیونیستی دانست.
همسر شهید که در سال ۹۹ عقد کرده بودند و حاصل زندگی‌شان این فرزند بود، در کنار این نوزاد، پرچم صبر و افتخار را برافراشته بود.
این دیدار، ادای دینی بود به خانواده‌ای که جوانی با فکر بلند را تقدیم نظام کردند. همان‌طور که سخنگوی شورای نگهبان تأکید کرد: «رفتار ایشان درس‌آموز است که همواره روحیه جهادی و انقلابی داشتند و به دنبال انجام فعالیت‌های جهادی بودند.»
حسین کریمی‌دوست، با شهادتش، از دست نرفت؛ بلکه به دست آمد تا چراغ راه جوانان و همکارانش در شورای نگهبان و شبکه‌ی عظیم ناظران باشد.
انتهای پیام/
لینک کوتاه :
