دکتر طحان‌نظیف که امسال در مراسم راهپیمایی اربعین حضور داشت، در صفحه اینستاگرام خود نوشت: پس از دو سال فراق، باز توفیق یار شد تا در طریق نور قدم بگذاریم. همه دلتنگ‌تر، مشتاق‌تر و قدردان‌تر.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی شورای نگهبان، دکتر هادی طحان نظیف سخنگوی شورای نگهبان در مطلبی با عنوان «روایت اربعین» در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نوشت:
پس از دو سال فراق، باز توفیق یار شد تا در طریق نور قدم بگذاریم. همه دلتنگ‌تر، مشتاق‌تر و قدردان‌تر.
این مسیر، مسیر شگفتی‌هاست، مکان و زمانی فارغ از تمام معادلات مرسوم این دنیا. اینجا همه چیز حول محور اوست و حسین (ع) حلقه وصل تک‌تک زائران و خدام. تو گویی همه یکدیگر را می‌شناسند و قوم و خویشند.
اینجا همه باهم مهربانند؛ مخصوصا با کودکان و البته دختربچه‌ها؛ وقتی به آنها محبت می‌کنند، دست نوازش بر سر آنها می‌کشند، به آنها هدیه می‌دهند، گویی همه را رقیه (س) می‌بینند. این را امسال که با دختر کوچکم همسفر شدم، فهمیدم.
پسر بچه‌ای را دیدم که وقتی تشنگی پسرم را دید، آبی که برای خودش گرفته بود، سخاوتمندانه به او بخشید. به راستی اینجا مدرسه حسینی (ع) است و بچه‌ها در آن محبت، مرام و غیرت عبدالله (ع) و قاسم (ع) را مشق می‌کنند.
همه به دنبال سبقت گرفتن در دوست داشتن محبوبند، مسابقه‌ای برای ابراز عشق! در این طریق هر که هر چه دارد نثار حسین (ع) می‌کند؛ جرعه‌ای آب، سفره‌ای رنگین، پایی تاول‌زده و تنی خسته؛ تفاوتی ندارند. هر چه هست عاشقانه است و تنها خواسته اینجا این است که «حسین خود را از ما نگیر».
اینجا تمرین عاشقی است و شگفت اینکه برای این محبوب هر چه بیشتر تلاش کنی، بیشتر شرمنده‌ای اما شاکری که هنوز بر در این خانه‌ای. گویی دارد بخشی از مفهوم «ما رایت الا جمیلا» برای همه روشن می‌شود.
خلاصه اینکه اینجا سکونی نمی‌بینی همه در حرکت هستند؛ الی الحسین (ع) چه زوار چه خدام.
و این مسیر یقینا برای زندگی امروز ما حرف‌های زیادی دارد. درس‌هایی برای انسان عصر سرگشتگی؛ درس سادگی، کارآمدی، ایثار و مواسات، نوع‌دوستی، محبت و ظلم‌ستیزی.
پ.ن۱: تشکر از همه موکب‌داران عراقی با میزبانی کریمانه‌شان و همچنین خدام ایرانی که با مشقت و سختی، تمام توان خود را صرف خدمت به زوار آقا اباعبدالله الحسین (ع) کردند.
پ.ن۲: دشمنان امت اسلامی از اهمیت حماسه عظیم اربعین آگاهند و تمام تلاش‌شان را می‌کنند تا این حماسه در جهان دیده نشود؛ پس حاضران در این راهپیمایی باید راویان این حماسه عظیم باشند و خاطرات و مشاهدات خود را از این سفر معنوی بازگو کنند و هنرمندان و نهادهای فرهنگی و رسانه‌ای ابعاد مختلف این حماسه عظیم را به تصویر بکشند اگرچه این حماسه وصف‌ناشدنی است. از طرفی پیشنهاد می‌کنم نخبگان علوم انسانی نیز در پژوهش‌های خود به ابعاد این راهپیمایی باشکوه به عنوان یک پدیده ویژه و متمایز بپردازند.
انتهای پیام/
لینک کوتاه :
