دکتر کدخدایی طی نوشته‌ای یاد و خاطره باسابقه‌ترین حقوقدان شورای نگهبان را گرامی داشت.
به گزارش اداره کل روابط عمومی شورای نگهبان، دکتر کدخدایی در مطلبی در کانال شخصی خود نوشت:
شورا در سوگ!
کلُّ مَنْ عَلیها فَان وَ یبقَی وَجْهُ رَبَّک ذوالجلالِ والاکرامِ..
امروز پنج شنبه برابر با اول ماه مبارک رمضان، هنگام غروب شورای نگهبان عضو حقوقدان و با سابقه خود را از دست داد. روح بلند آقای علیزاده، قائم مقام دبیر شورا به ملکوت اعلا پیوست. مرحوم آقای علیزاده با سابقه‌ترین عضو حقوقدان شورای نگهبان بود و به همین خاطر و به دلیل حافظه خدادادی خوبی که داشتند در هنگام بررسی مصوبات، حضور ایشان کار را برای سایر اعضا راحت می کرد. روحیه مهربان که همراه با ذکر لطایف ادبی و تاریخی بود، از ایشان انسانی منحصر به فرد ساخته بود و غیبت وی در جلسات به خوبی حس می شد. اکنون او بار سفر بسته و به سوی جایگاه ابدی حرکت کرده است. و از آن همه سالها تلاش برای همکارانش خاطرات فراوان خوشی به جای مانده است.
پریروز غروب در بیمارستان دقایقی را با او گپ زدم. از خوبی اعضا شورا و دوران خوش گذشته گفت. از اینکه وصیت نامه خود را تنظیم کرده! من هم گفتم بی شما شورا لطفی ندارد! و منتظر هستیم شما را در لباس عافیت در جلسات شورا ببینیم و البته لطایف شما را بشنویم! آرزوی سلامتی برای او داشتم. اجازه خواستم آن شب را به جای فرزندان کنارشان بمانم. از علاقه زیاد دختر خانمشان به خود گفت و اینکه اجازه نمی دهد کس دیگری همراه باشد!
دست تقدیر سرنوشت دیگری را رقم زده بود.
یادش گرامی باد.
شورا در سوگ!
کلُّ مَنْ عَلیها فَان وَ یبقَی وَجْهُ رَبَّک ذوالجلالِ والاکرامِ..
امروز پنج شنبه برابر با اول ماه مبارک رمضان، هنگام غروب شورای نگهبان عضو حقوقدان و با سابقه خود را از دست داد. روح بلند آقای علیزاده، قائم مقام دبیر شورا به ملکوت اعلا پیوست. مرحوم آقای علیزاده با سابقه‌ترین عضو حقوقدان شورای نگهبان بود و به همین خاطر و به دلیل حافظه خدادادی خوبی که داشتند در هنگام بررسی مصوبات، حضور ایشان کار را برای سایر اعضا راحت می کرد. روحیه مهربان که همراه با ذکر لطایف ادبی و تاریخی بود، از ایشان انسانی منحصر به فرد ساخته بود و غیبت وی در جلسات به خوبی حس می شد. اکنون او بار سفر بسته و به سوی جایگاه ابدی حرکت کرده است. و از آن همه سالها تلاش برای همکارانش خاطرات فراوان خوشی به جای مانده است.
پریروز غروب در بیمارستان دقایقی را با او گپ زدم. از خوبی اعضا شورا و دوران خوش گذشته گفت. از اینکه وصیت نامه خود را تنظیم کرده! من هم گفتم بی شما شورا لطفی ندارد! و منتظر هستیم شما را در لباس عافیت در جلسات شورا ببینیم و البته لطایف شما را بشنویم! آرزوی سلامتی برای او داشتم. اجازه خواستم آن شب را به جای فرزندان کنارشان بمانم. از علاقه زیاد دختر خانمشان به خود گفت و اینکه اجازه نمی دهد کس دیگری همراه باشد!
دست تقدیر سرنوشت دیگری را رقم زده بود.
یادش گرامی باد.