به گزارش روابط‌عمومی شورای‌نگهبان، این طرح که در جلسه دوم خرداد 1386 مجلس شورای اسلامی تصویب شده بود، در شورای‌نگهبان مورد بحث و بررسی قرار گرفت و مغایر با اصل 75 قانون‌اساسی شناخته شد.
بر اساس این طرح مقرر شده بود: "در صورت فوت بیمه شده‌ای که بین ده تا 20 سال سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشد به بازماندگان وی به نسبت سنوات پرداخت حق بیمه بدون الزام به رعایت ماده (111) قانون تأمین اجتماعی و به نسبت سهام مقرر در ماده (83) همان قانون مستمری پرداخت می‌گردد" همچنین "بیمه شده‌ای که از تاریخ تصویب این قانون به بعد فوت می‌شود چنانچه سابقه پرداخت حق بیمه او از یک سال تا ده سال باشد به بازماندگان وی در ازاء هر سال سابقه پرداخت حق بیمه غرامت مقطوعی معادل یک ماه حداقل دستمزد کارگر عادی در زمان فوت به طور یکجا و به نسبت سهام مقرر در ماده (83) قانون تأمین اجتماعی پرداخت می‌شود."
از آنجایی که راهکار جبران بار مالی این طرح در مصوبه مجلس معلوم نشده بود، شورای‌نگهبان، آن را مغایر اصل 75 قانون‌اساسی شناخت. بر اساس این اصل "طرحهای قانونی و پیشنهادها و اصلاحاتی که نمایندگان در خصوص لوایح قانونی عنوان می‌کنند و به تقلیل درآمد عمومی یا افزایش هزینه عمومی می‌انجامد در صورتی قابل طرح در مجلس است که در آن طریق جبران کاهش درآمد یا تأمین هزینه جدید نیز معلوم شده باشد."