• محمد مهدی شیر محمدی
* مسجد جامع حضرت امام سجاد(ع)، خیلی از میدان صادقیه دور نیست. اگر بزرگراه شهید اشرفی اصفهانی را از شمال به جنوب بیائی؛ نرسیده به میدان آن را می بینی؛ البته نمای بیرونی مسجد، هنوز نیمه کاره است و شکوه نمای درونی آن را ندارد. برای همین تا وارد مسجد نشوی، از زیبائی و هنر معماران مومن ایرانی، جلوه ای را نخواهی دید.
* بعد از ورود به مسجد در راهرو منتهی به شبستان اصلی، تابلوئی کوچک، ضمن معرفی اجمالی بنا، نام دو یار بنیانگذار انقلاب اسلامی، را نمایان میسازد؛ «حضرت آیت الله مهدوی کنی»؛ رئیس اسبق مجلس خبرگان رهبری، کلنگ احداث آن را زده است و اکنون در ایام میلاد با سعادت حضرت ختمی مرتبت(ص)، «حضرت آیت الله جنتی» آن را افتتاح می کند. با ورود به شبستان اصلی، در اولین تماشای گنبد، شکوه و زیبائی معماران آن، تماشاگر را به وجد می آورد. البته تا توضیحات اعضای هیأت امنای مسجد و نماهنگی که ارائه می شود، نباشد، با یک نگاه، این همه زیبائی و عظمت به چشم نخواهد آمد. نکته قابل توجه آنجا است که معماران و مهندسان، تا جائی که توانسته اند هنر خود را با مصنوعات ایرانی به کار برده و از کاربست کمترین کالای خارجی پرهیز کرده اند. اطلاعات بیشتر را مخاطب گرامی می تواند با مراجعه به مسجد به صرف یک وعده نماز جماعت، از زبان هیأت امنا بشوند. اجمالا بگویم که برای آن فضاهای متنوعی مهیا شده تا پاسخگوی کاربردهای گوناگون عبادی، علمی، فرهنگی مسجد، در فرهنگ اسلامی باشد.
* مراسم رسمی بعد از نماز مغرب و عشاء با قرائت قرآن کریم و مدیحه سرائی آغاز می گردد و حضرت آیت الله جنتی، اندکی بعد از آغاز مراسم، وارد محیط مسجد می شوند. در بدو ورود، امام جماعت مسجد، جناب «حجت الاسلام همدانی» و اعضای هیأت امنا به استقبال رئیس مجلس خبرگان رهبری می روند، اما سرو کله چند کودک خردسال هم از لابلای جمعیت پیدا می شود که لبخند زنان می گویند: «حاج آقا! سلام.» و بعد راه را برای مادران خود هم باز می کنند و آنها نیز بعد از احوالپرسی کوتاه و «التماس دعا» خوشحال می شوند که گپ و گفتی کوتاه با ایشان داشته و با دوربین تلفن های خود، تصاویری از ایشان را به یادگار گرفتند.
* دقایقی قبل، چند نوجوان، با عجله، روبانی سبز را به درب ورودی شبستان میبندند و چند جوان، با دوربین مسجد، مهیای ضبط تشریفاتِ سادهِ افتتاح میشوند. با سلام و صلوات حاضران، مهمان ویژه، روبان را قیچی می کند و سپس، نوار سفید باریکی از ورودی شبستان تا محراب، مسیر ایشان را در دل جمعیت نشان می دهد. البته جمعیت دوست دارند با سلام و درود و تبریک عید میلاد، خوش و بشی با مهمان خود داشته باشند.
* پیش از سخنرانی مهمان ویژه، نماهنگی که گزارشی از بنای مسجد است نمایش داده می شود و سپس حضرت آیت الله جنتی سخنان خود را با تجلیل از اهمیت بنای مسجد آغاز می کند. سخنرانی ایشان، پس از اشاره به ضروت اهتمام به امور خیر، طبق معمول دو بخش اصلی دارد؛ بخشی فرهنگی عقیدتی، که ضمن تبیین مقام شامخ پیامبر اعظم (ص) بر اهمیت توجه به سیره آن بزرگوار، تأکید می کند و بخشی سیاسی اجتماعی که با تشریح اهمیت آزادی حلب، به اهمیت توجه مقامات به وظایف و تکالیف خود در برابر ملت، می پردازد.
* در اشاره به مسائل سیاسی، دو نکته حاضران را به وجد می آورد؛ نخست تبیین اقتدار اسلام در برابر مستکبران و دوم گلایه و ابراز تأسف از دنیاگرائی برخی مقامات. مخصوصا در اشاره به حقوق های نجومی، بعضا حاضران با «احسنت» از یار دیرین انقلاب تشکر می کنند که بی تعارف سخن می گوید. هنگامی که ابراز تأسف می کند؛ «برخی از صندوق ذخیره فرهنگیان یعنی از جیب معلم، هزارها میلیارد تومان، پول بالا بکشند!» این ابراز احساسات جدی تر می شود.
* یک نفر از میان جمعیت صدا می زند «معلم» است و ظاهراً می خواهد در تکمیل بیانات سخنران، چیزی بگوید که دیگر نمازگزاران او را آرام می کنند تا رشته سخن، برقرار بماند.
* در پایان مراسم، با حضور حضرت آیت الله جنتی، به نمایندگی از دهها نفر از متخصصان و مهندسان سازنده مسجد، به چند نفر، نشان یادبودی اهدا می شود و رئیس مجلس خبرگان رهبری، در ادامه به حجره مجاور محراب، هدایت میشود. بسیاری از حاضران سعی دارند بازهم خود را به ایشان برسانند و بعضاً نامه هایی به دست همراهان ایشان می رسانند. اما چون حجره، کوچ است، ناگزیر تنها چند عضو هیأت امنا و روحانیان مساجد اطراف به آیت الله جنتی ملحق می شوند و به گپ و گفتی اجمالی با ایشان مشغول می شوند.
* بعد از خروج رئیس مجلس خبرگان رهبری از مسجد، نمازگزاران بر سفره ضیافتی ساده، می نشینند که اعضای هیأت امنا تدارک دیده اند و اغلب با گریزی به سخنان حضرت آیت الله جنتی، از اینکه او مانند مقتدایش، حضرت امام خمینی(ره)، حرف دل مردم مستضعف را می زند، ابراز رضایت می کنند.