یادداشت وارده؛
شرکت در انتخابات هم «حق» است و هم «تکلیف». هر کسی حق دارد در سرنوشت خود و محیطی که در آن زندگی می‌کند ایفای نقش کند. حضور نیافتن در انتخابات به منزله استنکاف از «مسؤولیت اجتماعی» است.
محمدمهدی شیرمحمدی
یکم: حق و تکلیف
شرکت در انتخابات هم «حق» است و هم «تکلیف». هر کسی حق دارد در سرنوشت خود و محیطی که در آن زندگی می‌کند ایفای نقش کند. حضور نیافتن در انتخابات به منزله استنکاف از «مسؤولیت اجتماعی» است.
مشارکت در انتخابات، مانند «حضانت فرزند» است. ولی هم «حق» دارد فرزندش را سرپرستی کند و هم «تکلیف» دارد. باید این تکلیف را هم به نحو کامل انجام داد. نمی‌توان تنها به حضور در انتخابات کفایت کرد. نحوه کامل آن در انتخابات ریاست جمهوری «انتخاب اصلح» و در انتخابات شوراها، پر کردن تمام فهرست از «داوطلبان اصلح» است. بنابراین ارایه برگه رأی سفید و یا ناتمام در انتخابات شوراها، ادای ناقص تکلیف و حق است. بگذارید به مثال حضانت برگردیم؛ اگر مادری 5 فرزند داشت، اما تنها در قبال یکی وظایف مادری را انجام داد خیال نکند وظیفه خود را کامل انجام داده است!
دوم: اصلح کیست؟
درباره معیارهای اصلح سخن بسیار است. بهتر است معیارها را هم دسته بندی کنیم و به اقتضای شرایط کشور، به برخی از آنها اهتمام بیشتری داشته باشیم. با توجه به جبهه‌گیری سنگین استکبار جهانی علیه نظام اسلامی و شرایط فرهنگی، سیاسی و اقتصادی کشور به نظر می‌رسد مهمترین معیار گزینش اصلح در این شرایط «تجربه» و «استقامت» است. چنانکه رهبر فرزانه ما در 25 اردیبهشت 92 فرمودند: «یک انتخاب خوب، یک انتخاب درست، نه فقط در طول چهار سال، گاهى در طول دهها سال تأثیراتش براى کشور باقى می ماند. براى انتخابِ خوب باید فکر کرد، باید معیارها را شناخت. اجمالاً معیار اصلى این است که کسانى سر کار بیایند که همتشان بر حفظ عزت و حرکت کشور در جهت هدفهاى انقلاب باشد... »
سوم: اصلح را چگونه بیابیم
فرآیند یافتن اصلح را با تطبیق معیارهای اصلحیت با داوطلبان می‌توان انجام داد. داوطلبان را بر اساس «سوابق»، «شعارها و برنامه‌ها» و «اطرافیان» باید با این معیارها تطبیق بدهیم.
چهارم: مشورت
بدیهی است برای همه مردم امکان بررسی همه کارنامه داوطلبان (چند داوطلب ریاست‌جمهوری و دهها داوطلب شوراها) ساده نیست. اغلب مردم ناگزیرند، بخشی از اطلاعات خود را درباره سوابق و اطرافیان داوطلبان، به مدد مشورت، تکمیل کنند. اما باید با چه کسانی مشورت کرد؟!
امام صادق (ع) می فرمایند: «زمانی که گرفتاری طاقت فرسایی به شما رو آورد، چه مانعی برای شما است که با فردی خردمند، دیندار و پارسا مشورت کند. آگاه باش که چون این کار را انجام دهد خداوند او را به حال خود وا نگذارد، بلکه او را همراهی کند و بالا برد و به کارهای خوب و خداپسندانه برساند.»
و نیز فرمود: در کارهایى که دین اجازه مشورت مى‌دهد با کسى که پنج خصلت داشته باشد، مشورت کن، کسى که داراى عقل، حلم، تجربه، روح خیرخواهى، تقوا و خداترسى باشد.
و امیر مومنان(ع) فرمود: «هرگز با فرد بخیل و خسیس و نظرتنگ مشورت مکن که جلو بذل و بخشش تو را مى‌گیرد و تو را از فقر مى‌ترساند و نیز با آدمهاى ترسو و بزدل و حریص مشورت مکن که تو را به گناه می‌اندازند.»
منبع: روزنامه قدس تاریخ 22 خرداد 1392
لینک کوتاه :
