بازخوانی حکم حضرت آیت الله خامنهای برای دومین دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد
بازخوانی احکامی که حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری برای روسای جمهوری صادر کرده‌اند، ضمن آشنائی بیشتر با تاریخ، دغدغه‌های اساسی رهبری نظام از رئیس قوه مجریه را نمایان می‌سازد و می تواند در آستانه انتخابات ریاست جمهوری راهگشا باشد. در این بخش به بازخوانی حکم دومین دوره ریاست جمهوری دکتر احمدی نژاد، ششمین رئیس جمهوری اسلامی ایران می پردازیم.
اشاره: بازخوانی احکامی که حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری برای روسای جمهوری صادر کرده‌اند، ضمن آشنائی بیشتر با تاریخ، دغدغه‌های اساسی رهبری نظام از رئیس قوه مجریه را نمایان می‌سازد و می تواند در آستانه انتخابات ریاست جمهوری راهگشا باشد. در این بخش به بازخوانی حکم دومین دوره ریاست جمهوری دکتر احمدی نژاد، ششمین رئیس جمهوری اسلامی ایران می پردازیم.
زمان و مکان
انتخابات دهمین دوره ریاست‌جمهوری در سال ۱۳۸۸ هم دارای شگفتی‌های بارزی بود. شگفتی‌هائی که البته متفاوت از رخ‌دادهای انتخابات نهم بود. به ویژه فتنه‌ای که پس از اعلام نتایج انتخابات رخ داد، آن را به یکی از بحث انگیزترین ادوار انتخاباتی مبدل کرد.
از شگفتی‌های این انتخابات که به دلیل بداخلاقی داوطلبان ناکام، کمتر مورد توجه قرار گرفت، نصاب بسیار بالا و ۸۵ درصدی حضور مردم، آن هم پس از یک دوره چهار ساله رئیس جمهور مستقر بود. در مورد دو رئیس جمهور پیشین آقایان هاشمی و خاتمی، میزان مشارکت مردمی نسبت به دوره اول ریاست‌جمهوری آنان کاهش محسوسی داشت. آقای هاشمی در انتخابات سال ۱۳۶۸ برای دوره اول ریاست‌جمهوری با مشارکت حدود ۵۹/۵۴ درصد واجدان شرایط رای دادن مواجه بود و پس از یک دوره ریاست‌جمهوری در سال ۱۳۷۲ با مشارکت ۶۶/۵۰ درصد واجدان شرایط، مواجه شد.
آقای خاتمی در سال ۱۳۷۶ با مشارکت بیش از ۷۹ درصد واجدان شرایط رای دادند مواجه بود اما در سال ۱۳۸۰ برای دوره دوم ریاست‌جمهوری و در حالی که شعار اصلی دولت او «توسعه سیاسی» بود، با مشارکت ۷۶/۶۶ درصدی مواجه شد.
اما آقای احمدی‌نژاد در سال ۱۳۸۴ با مشارکت ۶۳ درصد واجدان شرایط رای دادن دولت را تحویل گرفت. یعنی بازهم مردم رد پایان دولت آقای خاتمی به شعار توسعه سیاسی او کم اعتناتر شده بودند. با این حال آقای احمدی نژاد پس از یک دوره چهار ساله در انتخابات سال ۱۳۸۸ با مشارکت ۸۵ درصدی مواجه گردید. به بیان دیگر او با جایگزین کردن شعار «عدالت» و «توجه به محرومان» به جای «توسعه سیاسی» توانسته بود، عملاً شکست پروژه خاتمی در توسعه سیاسی را هم جبران کند و میزان مشارکت را نسبت به زمان تحویل گرفتن دولت، ۲۲ درصد افزایش دهد. راز این موفقیت را مقام معظم رهبری در بیانات خود در مراسم تنفیذ حکم دوره دوم ریاست‌جمهوری آقای احمدی‌نژاد بیان می‌کنند.
در انتخابات دهمین دوره ریاست‌جمهوری، ۴۷۵ نفر به عنوان داوطلب ثبت نام کردند. این رقم نسبت به تعداد کثیر داوطلبان در دو دوره قبل، کاهش محسوسی را نشان می‌داد. زیرا در انتخابات نهم (۱۳۸۴)، ۱۰۱۴ نفر و در انتخابات هشتم (۱۳۸۰) ۸۱۴ نفر داوطلب ریاست‌جمهوری شده بودند.
شورای نگهبان پس از بررسی پرونده ثبت نام کننده‌ها، چهار نفر شامل آقایان محمود احمدی‌نژاد، محسن رضائی میرقائد، مهدی کروبی و میرحسین موسوی را واجد صلاحیت ریاست‌جمهوری تشخیص داد.
میرحسین موسوی و مهدی کروبی، که از مدتها پیش نسبت به احتمال تقلب در انتخابات، ابراز نگرانی میکردند با تشکیل یک نهاد غیر قانونی به عنوان 'کمیتهٔ صیانت از آرا' کوشیدند، در کار قانونی شورای نگهبان و امر نظارت بر انتخابات دخالت کنند.
یاران و نزدیکان آقای هاشمی رفسنجانی نیز برای جبران شکست انتخاباتی سال ۱۳۸۴ به حمایت از آقای موسوی پرداختند. موضوعی که در مناظره‌های تلویزیونی به آن اشاره شد. در ساعات پایانی تبلیغات انتخاباتی، آقای هاشمی طی نامه‌ای سرگشاده خطاب به مقام معظم رهبری ضمن اعتراض به محتوای مناظره‌های تلویزیونی، کوشید با لحنی تهدید آمیز بر جریان انتخابات تأثیر بگذارد.
در این انتخابات با اصلاح قانون، حداقل سن واجد شرایط رای دادن به بالای ۱۸ سال ارتقاء یافت تا به اصطلاح از ورود احساسات در جریان انتخابات جلوگیری کند. بدین ترتیب تعداد واجدان شرایط رای دادن، در مقایسه با زمانی که افراد بالای ۱۵ سال حق رأی داشتند، کاهش یافت.
با این وصف، در این انتخابات حدود ۴۶ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر واجد شرایط رای دادن بودند. با حضور بسیار باشکوه و کم‌سابقه مردم، نزدیک به ۴۰ میلیون نفر (دقیقاً ۳۹ میلیون و ۱۹۹ هزار و ۹۹۷ نفر؛ معادل ۸۵ درصد از واجدان شرایط) پای صندوقهای رأی آمدند.
در حالی که هنوز شمارش آراء آغاز نشده بود و در برخی از شعب اخذ رای به دلیل ازدحام مراجعه کنندگان، رای‌گیری ادامه داشت، میر حسین موسوی، در ساعت ۲۳ در گفتگو با خبرنگاران خود را پیروز انتخابات نامید و نسبت به تقلب در نتیجه انتخابات هشدار داد! اما نتیجه شمارش آرا بنا به آمار رسمی بدین شرح بود:
احمدی‌نژاد؛ ۲۴ میلیون و ۵۲۷ هزار و ۵۱۶ رای (کمتر از ۶۴ درصد)
موسوی؛ ۱۳ میلیون و ۲۱۶ هزار و ۴۱۱ رای (کمتر از ۳۴ درصد)
رضایی ۶۷۸ هزار و ۲۴۰ رای (کمتر از ۲ درصد)
آرای باطله ۴۰۹ هزار و ۳۸۹ رای (حدود ۱ درصد)
و کروبی ۳۳۳ هزار و ۶۳۵ رای (۸۵ صدم درصد).
با اعلام نتایج آرا، سه داوطلب، به نتایج معترض شدند. کروبی، نتایج انتخابات را «مضحک و شگفت» نامید. رضایی، خواستار انتشار نتایج آرا، به تفکیک شعب اخذ رای شد و موسوی اساس انتخابات را «شعبده بازی دست اندرکاران انتخابات و صدا و سیما» دانست! با این حال، هیچکدام از معترضان شواهد مستدلی برای طرح ادعاهای خود ارائه ندادند.
شورای نگهبان طی نامه‌ای به مقام عظمای ولایت، خواستار افزایش فرصت رسیدگی به شکایات معترضان از ۱۰ روز به ۱۵ روز شد و گرچه با این امر موافقت گردید بازهم معترضان مستنداتی درستی برای طرح ادعاهای خود ارائه نکردند. به ویژه کروبی و موسوی به جای طرح شکایت رسمی و ارائه مستندات بریا ثابات ادعای خود، با انتشار بیانیه‌های پی در پی هواداران خود را به اردوکشی خیابانی فراخواندند تا با پشتوانه برهم زدن امنیت کشور، انتخابات را ابطال کنند.
حضرت امام خامنهای، طی خطبه‌های نماز جمعه تهران در ۲۹ خرداد ۱۳۸۸، معترضان را به طرح ادعاهای خود از مجرای قانون فراخواندند و همزمان تصریح کردند که از آرای مردم با قاطعیت دفاع خواهند کرد و اجازه نخواهند داد کسی رای مردم را با دیکتاتوری و زیاده‌خواهی زیرپا بگذارد.
شورای نگهبان برای حصول اطمینان از صحت برگزاری انتخابات، ۱۰ درصد از صندوق‌ها را در برابر دوربین‌های تلویزیونی مورد بازشماری قرار داد و نهایتاً صحت نتایج اعلامی را تأیید کرد. مشروح روند نظارت شورای نگهبان بر این انتخابات طی گزارش مستند و مفصلی همراه با مکاتبات با داوطلبان منتشر گردید. این گزارش به همت مرکز اسناد انقلاب اسلامی در قالب کتابی با عنوان 'نگهبان آرا' چاپ شده است.
تنفیذ حکم
مراسم تنفیذ حکم دهمین دوره ریاست جمهوری، با وجود بداخلاقی های دو داوطلب ناکام و نیز تکرار گلایه‌های بی‌مورد آقای هاشمی در موعد مقرر و ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ برگزار گردید. متن این حکم به شرح زیر می‌باشد:
«بسم‌‌اللَّه‌‌الرّحمن‌‌الرّحیم
خداوند را سپاس که بار دیگر ایران را سرافراز و مردم هوشمند ما را به آفرینش حماسه ماندگار دیگری موفق ساخت. بیست و دوم خرداد ۱۳۸۸، برگ زرینی شد از کتاب سرنوشت ایران که مردم ما سطر سطر آن را با همت والا و عزم استوار خود نگاشته و هشیاری و پایداری خود را به حراست از آن گماشته‌اند. حضور ۸۵ درصدی در پای صندوقهای رأی در انتخابات اخیر، نشانه‌ای آشکار است از احساس دلبستگی و غیرت و اهتمامی که این ملت کهن و پرافتخار، به دسترنج ۳۰ ساله خود می ورزد و امید و آرزوئی که به کمال و اعتلای آن و زدودن کاستی‌ها و کجی‌ها از آن در دل می پروراند.
این همه از رحمت و فضل خداوند حکیم و قدیر است که این بنده بیقدر و ناتوان و همه دلهای متذکر و خاشع، باید آن را قدر بشناسیم و جبهه شکر بر آستان منعم محبوب بسائیم.
رأی قاطع و بی‌سابقه‌ی مردم به رئیس‌جمهور منتخب و محترم، رأی به ویژگی‌هائی است که کارنامه چهارساله دولت نهم بدانها زینت یافته است و سمت و سوی گرایشهای اکثریتِ بی‌چون و چرای ملت را آشکار می سازد. این، رأی به گفتمان پر برکت و عزتمدار انقلاب اسلامی است؛ رأی به استکبارستیزی و ایستادگی شجاعانه در برابر سلطه‌طلبان بین‌المللی است؛ رأی به مبارزه با فقر و فساد و تبعیض و مبارزه با اشرافیگری است؛ رأی به ساده‌زیستی و نزدیکی با مردم و غمگساری از ضعیفان و مستضعفان است؛ رأی به کار و تلاشِ بی‌وقفه و خستگی‌ناپذیر است.
اینها بخشهای مهمی است از آنچه ملت ایران از منتخبان خود مطالبه می کند و هر گاه کسی را با این سمت و سو بشناسد، به او دل می بندد و با بهره‌گیری از موهبت آزادی که هدیه‌ی انقلاب اسلامی به این ملت است، او را بر کرسی مسئولیت و مدیریت می نشاند.
اینجانب در آستانه زادروز فرخنده نجات‌بخش بشریت، ولیّ اعظم خدا و امام صالحان حضرت حجةبن‌الحسن روحی فداه و عجّل اللَّه فرجه، این عید بزرگ را گرامی داشته و انتخاب جناب آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد را در دهمین انتخابات ریاست جمهوری تبریک می گویم و به پیروی از ملت بزرگوار ایران، رأی آنان را تنفیذ و این مرد شجاع و سختکوش و هوشمند را به ریاست جمهوری اسلامی ایران منصوب میکنم. و برای ایشان و همکارانشان توفیق خدمتگزاری به مردم؛ و تلاش در راه اِعلاء کلمه اسلام؛ و اقدامات بزرگ و ماندگار و شایسته ملت و کشور عزیز؛ و حرکت کوشنده به سوی پیشرفت و عدالت، از خداوند متعال مسئلت میکنم. و بدیهی است که رأی مردم و تنفیذ اینجانب تا هنگامی است که ایشان بر این صراط قویم پایدار باشند.
در پایان با تجلیل و تکریمِ نام و یاد امام بزرگوار و شهیدان عالی‌مقام که ملت ما موفقیتهای بزرگ خود را به آنان مدیون است، علو درجات و شمول رحمت الهی بر ارواح طیبه‌ی آنان را از خداوند متعال مسئلت میکنم.
والسلام علی عباداللَّه الصالحین. سیّد علی خامنهای. ۱۲/۵/۱۳۸۸»
ارزیابی اجمالی
در فراز نخستین این حکم را مقام معظم رهبری همانند موارد پیشین با سپاس از خداوند و تجلیل از حماسه‌آفرینی مردم آغاز می‌کنند. با این تفاوت که نصاب قابل توجه آرای ۸۵ درصدی مردم بیشتر مورد توجه قرار گرفته و این نصاب نشانه‌ای آشکار از احساس «دلبستگی و غیرت و اهتمام» ملت عنوان شده است.
معظم له به راز افزایش میزان مشارکت مردمی هم اشاره می کنند و یادآور می‌شوند که «رأی قاطع و بی‌سابقه مردم» به رئیس‌جمهور منتخب و محترم، رأی به ویژگی‌هائی است که کارنامه چهارساله دولت نهم بدانها زینت یافت. در واقع این، رأی به«گفتمان پر برکت و عزت مدار انقلاب اسلامی»، «استکبار ستیزی»، «ایستادگی شجاعانه در برابر سلطه‌طلبان»، «مبارزه با فقر و فساد و تبعیض و مبارزه با اشرافیگری»، «ساده‌زیستی» و «نزدیکی با مردم» و «غمگساری از ضعیفان و مستضعفان» و «کار و تلاشِ بی‌وقفه و خستگی‌ناپذیر» است.
در واقع این موارد، مطالبه ملت ایران از منتخبان است و هر گاه کسی غیر از آقای احمدی‌نژاد هم «این سمت و سو» را داشته باشد، مردم با همین قاطعیت، به او دل می بندد.
مقام معظم رهبری در ادامه همانند موارد مشابه با تنفیذ رای ملت، آقای احمدی‌نژاد را هم به طور «مشروط» به ریاست‌جمهوری نصب می‌کنند و می فرمایند: «... به پیروی از ملت بزرگوار ایران، رأی آنان را تنفیذ و این مرد شجاع و سختکوش و هوشمند را به ریاست جمهوری اسلامی ایران منصوب می کنم... بدیهی است که رأی مردم و تنفیذ اینجانب تا هنگامی است که ایشان بر این صراط قویم پایدار باشند.»
نکات تکمیلی
در مراسم تنفیذ حکم دهمین دوره ریاست جمهوری هم مقام معظم رهبری بیانات مبسوطی دارند که بخشی از آن شرح محتوای حکم و بخشی از آن ناظر بر بداخلاقی ها و فتنه‌انگیزی‌های پس از انتخابات ۱۳۸۸ است که باید از آنها تجربه اندوخت. ایشان چند پیش بینی قابل توجه هم در این بیانات دارد و از جمله مهم‌ترین آنها تداوم دشمنی جریان‌هائی با دولت است که از «انتخاب مردم» عصبانی شده اند. فرازهائی از آن در ادامه می آید:
«مسئله حضور مردم و انتخابات در نظام جمهوری اسلامی با این شکل بدیع و تازه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای که در دنیا عرضه می شود، مسئله بسیار مهمی است؛ جا دارد درباره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی آن بیشتر تأمل شود، حرف زده شود، بحث شود. مسئله، مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی مردم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سالاری دینی است؛ یعنی حضور یکپارچه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی مردم، رقابت جدی، فعالیت و تلاش حقیقی مردمی، در کنار معیارهای اسلامی و معیارهای الهی...»
«ما در کشور خودمان قبل از پیروزی انقلاب هیچ حظی از حضور مردم در عرصه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تصمیم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیری نداشتیم. حکمرانانی بودند که به پشتوانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی زور و قدرت سلاح بر مردم مسلط میشدند و حکمرانیِ همراه با زور و فشار را بر مردم تحمیل میکردند؛ بعد هم که میرفتند، این امانت عظیم الهی - یعنی حاکمیت و ولایت بر مردم - را مثل یک مال شخصی به ارث میگذاشتند و فرزندانشان از آنها ارث میبردند. مردم هیچ نقشی نداشتند.»
«آنچه که جمهوری اسلامی را به عنوان یک پدیده بدیع ممتاز میکند، همین است که: حضور مردم و انتساب به معنویات و به حکم الهی و خشوعِ در مقابل پروردگار. این دو یک حقیقت واحدی را تشکیل داده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند. این بحث که در نظام اسلامی، جمهوریت مقدم است یا اسلامیت مقدم است، یک بحث بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌معنی و انحرافی است. اسلامیت و جمهوریت دو عنصر جدا نیستند که به یکدیگر وصل شده باشند و یک حقیقت را به وجود آورده باشند؛ در دل اسلامیت، جمهوریت هست...»
«۳۰ سال از عمر انقلاب میگذرد. در این مدت، ۳۰ بار تقریباً انتخابات انجام گرفته است... در طول این ۳۰ سال که گرایشهای مختلف، سلائق گوناگون سیاسی در درون این ظرفیت عظیم جایگزین شدند، انتقال قدرت با آرامش، با مهربانی، با احترام انجام گرفته است و قدرت اجرائی در طول این ۳۰ سال دست به دست شده است. سلائق مختلفی آمدند؛ بعضی از مدیریتها در بخشی از برهه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های این سی سال زاویه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هائی با مبانی انقلاب داشتند؛ اما ظرفیت انقلاب توانست اینها را در درون خود قرار بدهد؛ آنها را در کوره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی خود ذوب کند؛ هضم کند و انقلاب بر ظرفیت خود، بر تجربه خود بیفزاید و با قدرت بیشتر راه خود را ادامه بدهد. آن کسانی که میخواستند از درونِ این نظام، به نظام جمهوری اسلامی ضربه بزنند، نتوانستند موفق بشوند...»
«... این انتخابات به نظر من یک انتخابات بسیار مبارک بود. اولاً پیامهای این انتخابات، پیامهای بسیار مهمی بود. اولین پیام این انتخابات این بود که جمهوری اسلامی با گذشت ۳۰ سال، قدرت به صحنه آوردن و بسیج ملی را در حدی دارد که نصابهای متعارف جهانی را رد کرده است و از همه اینها عبور کرده است. بعضی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در طول این سالها انتظار داشتند که نظام اسلامی با گذشت زمان کهنه بشود، از چشم مردم بیفتد و قدرت بسیج توده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای خود را از دست بدهد، این انتخابات نشان داد که نظام اسلامی هر روز که گذشته است، قدرت بسیج توده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای آن افزایش یافته؛ در جلب اعتماد آحاد ملت موفق‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر شده است. این خیلی حقیقت مهمی است. بعضی از قضایای حاشیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای، این متن های مهم را از نظر دور نگه میدارد. متن حقیقت در این انتخابات این است که انقلاب اسلامی، نظام اسلامی، آنچنان زنده و جذاب و رو به رشد است که با گذشت سه دهه، قدرت به صحنه آوردن مردم را در این حد دارد. یک نصاب هشتاد و پنج درصدی که یک نصاب بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نظیر یا لااقل کم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نظیری است در همه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی سطح جهان.»
«یک پیام دیگر این انتخابات این ... است که... در این انتخابات، عرصه برای گفتگو کردن، برای ورود افراد با گرایشهای مختلف، برای به صحنه آوردن و روی دایره ریختن نظرات گوناگون، باز شد. این، نشانه اعتماد به نفس نظام است و نشانه این است که نظام اسلامی به مردم خود اعتماد دارد؛ به مردم اعتماد میکند... »
«یک پیام دیگر هم در این انتخابات بود و آن وجود نشاط و امید در مردم است. این البته در کشور ما و جامعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی ما یک چیز طبیعی است؛ چون اکثریت کشور ما جوان هستند و جوان، مظهر نشاط است؛ مظهر امید است...»
«تجربه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هائی هم این انتخابات داشت. یک تجربه برای ملت ما و مسئولان ما بود که من اصرار دارم بر اینکه این تجربه را همه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مان جدی بگیریم؛ هم مسئولان جدی بگیرند، هم آحاد مردم جدی بگیرند. و آن تجربه این است که باور کنیم که همیشه امکان ضربه زدن از سوی دشمنان انقلاب و دشمنان ایران اسلامی هست؛ حتّی در بهترین شرائط. همیشه کمین دشمن را در نظر داشته باشیم. غفلت از اینکه ممکن است به حرکت عمومی ملت ایران ضربه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای وارد شود، چیز خطرناکی است. هشیار باشید.»
«این همان توصیه امیر مؤمنان (سلام اللَّه علیه) است که فرمود: «و من نام لم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ینم عنه».(نهج‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌البلاغه، نامه ۶۲) در عرصه زندگی سیاسی دچار خواب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آلودگی نشویم؛ در پشت سنگرها خوابمان نبرد. اگر تو خوابت برد، باید بدانی که دشمن ممکن است بیدار باشد... دشمنان نظام جمهوری اسلامی سعی کردند، تلاش کردند، شاید بتوانند در فضای آزادی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای که نظام اسلامی به مردم داده است، برای مردم دغدغه و دردسر درست کنند... اگر فراموش کنیم که دشمنانی در کمین انقلابند، ضربه خواهیم خورد؛ این برای ما تجربه شد.»
«ما از اول انقلاب در هیچ انتخاباتی حضور ۴۰ میلیونی، ۸۵ درصدی، نداشتیم. در این انتخابات، اولین بار چنین فرصت بزرگی پیش آمد؛ اما در همین فرصت بزرگ، در همین شادی بزرگ، دستهائی به کار افتادند برای اینکه ضربه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای به ملت ایران بزنند. باید بیدار بود... دستهائی از مدتها پیش در کار بودند، مقدماتی فراهم میکردند که بتوانند از مقطع انتخابات علیه ملت ایران استفاده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای بکنند... دشمنان ما هم از این انتخابات به نظر من یک تجربه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای اندوخته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند، و اگر نیندوختند، باید بیندوزند. و آن این است که: دشمن بداند با چه حقیقتی روبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رو است؛ در فهم نظام اسلامی و انقلاب اسلامی دچار اشتباه نشوند؛ خیال نکنند انقلاب اسلامی و نظام اسلامی را با این‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جور کارهای پیش پا افتاده میتوان به زانو درآورد. نظام اسلامی زنده است. خیال نکنند با یک تقلید مغلوط از حضور عظیم مردمی در انقلاب سال ۱۳۵۷، یک کاریکاتور از آن انقلاب، میتوانند به عظمت انقلاب و نظام اسلامی ضربه بزنند. این تجربه برای دشمن باید پیش آمده باشد. اشتباه نکنند؛ نظام اسلامی با این حرفها شکست نخواهد خورد.»
«عظمت این انقلاب و عظمت این نظام و ریشه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داری نظام جمهوری اسلامی در حوادث این یکی دو ماه اخیر، بیشتر برای دشمنان جمهوری اسلامی آشکار شد. این ملت، ملت با ایمانی است؛ ملت هوشیاری است؛ ملت بااستعدادی است. با مسجد ضرار نمیشود این ملت را شکست داد... با تقلید از رهبر عزیز و عظیم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌الشأن انقلاب، امام بزرگوار ما، که از دل، از جان، با همه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی وجود غرق در قرآن بود، نمیشود این مردم را فریب داد...»
«امتحانهائی هم در این انتخابات پیش آمد. یک امتحان، امتحان آحاد مردم بود. به نظر من مردم در این امتحان برنده شدند؛ نمره قبولی گرفتند. حضور عظیم مردم، یک امتحان عظیمی بود که آنها را سرافراز کرد... بعضی از خواص هم البته مردود شدند. این انتخابات بعضی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها را مردود کرد... بسیاری از جوانان این کشور هم با همان ایمان، با همان صداقت، حرکت درستی کردند. به کسی اعتقاد پیدا کردند، به او رأی دادند؛ یا آن کس رأی آورد یا نیاورد. ملاک این نیست. ملاک این است که انسان عقیده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای پیدا کند، هوشیارانه، از روی احساس وظیفه، احساس تکلیف، وارد میدان این عمل سیاسی و حرکت سیاسی بشود. بعد هم همه تسلیم قانون باشند. اکثر قاطع ملت ما - از جوانها، از نخبگان، از توده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی عظیم مردم - در این ردیف قرار گرفته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند و در این امتحان مقبول شده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند. یک عده هم البته فریب خوردند.»
«یک امتحان هم برای مسئولان کشور است... رئیس جمهور محترم و منتخب ما که با آراء بالا، با یک نصاب بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نظیر به این مسئولیت بزرگ از سوی مردم گذاشته شدند و گماشته شدند، قدر این نعمت را بدانند؛ شکر بگزارند... قدردانی از عظمت این انقلاب اقتضاء میکند که مسئولان کشور همه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی توان خود را، همه تلاش خود را برای خدمت به مردم و برای پیشرفت به سمت اهداف انقلاب به کار بگیرند... مجلس به دولت کمک کند؛ دولت با مجلس همکاری کند؛ قوه قضائیه در جایگاه ویژه خود به دولت و مجلس کمک کند؛ قوا در کنار هم باشند...»
«البته در کنار علاقه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مندان به رئیس جمهور محترم - که ایشان علاقه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مندان زیادی در داخل کشور، حتّی در خارج از کشور دارند - دو دسته دیگر هم هستند که باید به اینها توجه کرد؛ یعنی حضور آنها را بایستی محاسبه کرد: یک دسته مخالفان عصبانی و زخم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خورده هستند. مطمئناً اینها در این دوره چهارساله، در مقام معارضه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی با دولت برخواهند آمد. مخالفت کردند، باز هم مخالفت خواهند کرد. لیکن یک دسته دیگر هم هستند که اینها جزو نظامند، با رئیس جمهور، با نظام هیچ دشمنی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای ندارند؛ ممکن است منتقد باشند. این منتقدان را بایستی به حساب آورد؛ نظرات آنها را باید شنید...»
«... همه باید کمک کنند؛ سلیقه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مختلف را کنار بگذارند. وقتی دولتی انتخاب شد و آمد وسط میدان، همه باید به او کمک کنند؛ چه از لحاظ سلیقه سیاسی با او همراه باشند، نباشند، احیاناً انتقادی به او داشته باشند، نداشته باشند، باید کمک کنند. قوه مجریه و دستگاه اجرائی کشور بیشترین بار سنگین را بر دوش دارد. باید کمک کرد؛ همه کمک کنند تا بتوانند ان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شاءاللَّه این بار را به سرمنزل برسانند و خواهند توانست.»
منبع:خبرگزاری ایرنا
لینک کوتاه :
