کد خبر: ۳۰۳۰
تاریخ انتشار: ۱۱ ارديبهشت ۱۳۹۲ - ۰۹:۵۳- 01 May 2013
یادداشتی از دکتر محسن اسماعیلی؛

آیت‌الله رضوانی از نگاهی دیگر

جز خیر نمی‌خواست و جز خوب نمی‌گفت. شیوه‌اش حکمت و موعظه بود و آنگاه که ناچار به مجادله می شد، بازهم جز به جدال احسن تن نمی‌داد و از مراء و خصومت در او نشانه‌ای یافت نمی‌شد. در یک کلام، روحانی بود، روحانی.



کس واقف ما نیست که از دیده چه‌ها رفت

سرانجام آیت‌الله حاج شیخ غلامرضا رضوانی، فقیه برجسته و یار وفادار امام و انقلاب پس از تحمل چند ماه درد و بیماری، در شامگاه جمعه سی‌ام فروردین‌ماه سال نود و دو جهان فانی را بدرود گفت و به جوار رحمت الهی پر کشید. این فقدان تأسف‌ بار انصافاً از مصداق‌های بارزِ ضایعه و رخنه‌ای است که پیامبر خدا (ص) فرمود که با فوت عالمان پیدا می‌شود، و دیگر جبران نمی‌پذیرد.

نزدیک به دوازده‌سال همنشینی و همکاری با این مرد بزرگ، این توفیق را داد تا شخصیت دوست‌داشتنی آن بزرگوار را از نزدیک بشناسم، و این مختصر ادای بخشی از حق او بر همه ما است.
شخصیت آیت‌الله رضوانی دارای ابعاد گوناگونی بود که امید است بیش از این مکتوم نماند. دانش وسیع و تبحری فراوان در به کارگیری و به روزرسانی آن داشت. این نخستین ویژگی‌ای بود که در مواجهه با او فهمیده می‌شد. جامع معقول ومنقول بود، وحتی از علوم غریبه نیز بی‌بهره نماند.

در حضور ذهن و استحضار مبانی بسیار قوی بود. او عاشق دانایی و دانش بود و هیچگاه خود را از تعلیم و تعلم فارغ ندید. سال‌ها قبل از تبعید امام خمینی (ره) به نجف اشرف رفته بود و با درک محضر بزرگ‌ترین استادان روزگار خویش، خود به مدرسی برجسته تبدیل شده بود. با حضور امام در نجف، در حلقه نزدیک‌ترین یاران و اصحاب راز ایشان وارد شد و تا آخر در این مسیر ثابت قدم ماند. او مدافعی از خود گذشته در برابر جفاهایی بود که بر استاد می‌رفت، و بدون هیچ ادعایی در تثبیت جایگاه و پیشبرد اهداف دینی و انقلابی امام سهم عمده‌ای داشت. پس از بازگشت از نجف و پیروزی انقلاب اسلامی هم این ارادت را تا آخر حفظ کرده و بالاخره با آن به دیار باقی شتافت.

این دلدادگی البته یکسویه نبود و مراد نیز به این مرید بی‌پیرایه اعتقاد و اعتماد داشت. آنا‌نکه از شدت ورع و احتیاط امام راحل آگاهی یافته‌اند، می‌دانند که سپردن امور مالی و وجوهات به ایشان، و قراردادن آیت‌الله رضوانی به عنوان یکی از اوصیای اربعه و نیز نصب او به عنوان جانشین مرحوم آیت‌الله العظمی خوانساری در مسجد حاج سید عزیزالله و معتمد بازار و نماینده تام‌ الاختیار از سوی امام چه پیام‌هایی در خود نهفته دارد.

بسیار نکته‌سنج و دقیق بود، امّا کم‌حرف و گزیده‌گو. در مباحث فقهی و حقوقی‌ای که به هنگام بررسی قوانین در شورای نگهبان پیش می‌آمد با تواضعی مثال‌زدنی، سراپا گوش بود و با هوشیاری و دقت، نظرات مختلف را می‌شنید. تا ضرورتی پیدا نمی‌شد، سخن نمی‌گفت، امّا هنگامی که لب می‌گشود با کمترین الفاظ دلنشین‌ترین استنباط‌ها و استدلال‌ها را ارائه می‌داد. برداشت‌هایی بسیار دقیق و کارآمد از قوانین می کرد. او درحالی که به روش اجتهاد سنتی و فقه جواهری پایبند بود،در جاری و ساری کردن فقه در زندگی سعی وافر داشت. واقعا از امام آموخته و پذیرفته بود که فقه فلسفه علمی حکومت و اداره زندگی بشر از گهواره تا گور است.

شاید بیشترین اهتمام و سعی را در یافتن راهی برای حل مشکلات برمبنای شریعت داشت؛ خصوصاً در حوزه اقتصاد و فقه معاملات. هنگامی که از بانکداری بدون ربا و دیگر چالش‌های نظام پولی و بانکی سخن به میان می‌آمد، بی درنگ نام او در ذهن تداعی می‌شد، و به مرجع و ملجأیی برای پاسخگویی فقیهانه به پرسش‌های دشوار و گشودن گره‌ های کور تبدیل شده بود.

از خصوصیات جالب آیت‌الله رضوانی اهمیت فراوانی بود که برای قانون اساسی و عمل بر طبق آن قائل بود. از ظواهر قانون به آسانی عبور نمی‌کرد، ولی در تفسیر اصول آن براساس معیار‌ها و یافتن راه‌حل‌های جدید نیز فروگذار نمی‌کرد. تنها فقیهی بود که در کمسیون‌های داخلی مجلس شورای اسلامی هم شرکت می‌کرد و به رغم کهولت سنّ برای رفع مغایرت قوانین با موازین و احکام شرع فعالانه چاره‌جویی می‌نمود. شوخ‌طبع بود و با بدیهه‌گویی و ظرافت، سخنان اندک خود را با حلاوت و به یادماندنی می‌کرد. لبخند نمکین و چهره‌گشاده‌اش آدمی را تشویق به برقراری ارتباط و استفاده هرچه بیشتر از محضرش می‌ساخت. چند دهه حضور در متن حوادث اجتماعی و سیاسی و ارتباط با بزرگ‌ترین فقهای عصر، گنجینه‌ای از خاطرات تلخ و شیرین را در اختیار او نهاده بود که اگر ضرورتی پیدا می‌شد و لب می‌گشود، تحیر و ابتهاج شنونده را موجب می‌شد. نمی‌دانم آیا هیچ اقدامی برای ثبت و ضبط این خاطرات پرارزش صورت گرفته است یا نه، ولی به سهم خود بخشی از تاریخ حوزه و جریانات انقلاب و نظام به شمار می‌رفت.

به شدت متواضع بود و هیچ‌گاه ندیدم ادعایی داشته و از جایگاه و خدمات خود یاد کند. فروتنی در همه لحظه‌ها همراه او بود؛ از رفت و آمد تا مباحثه و گفتگوی علمی و تا نگاه‌های محبت‌آمیز و پدرانه‌ای که به مراجعان داشت. بی‌تکلف بود و تاجایی که ممکن بود دعوت‌ها را، حتی از سوی شاگردانش، می‌پذیرفت و بدون هرگونه تفاخر و تمایز در جمع آنان حاضر می‌شد. حلم را با علم آمیخته بود، و این از بالاترین ویژگی‌های او بود. هیچ‌ وقت وی را خشمناک ندیدم. در اوج بحران‌ها همان تبسم همیشگی را بر لب داشت و به آرامی به راهی برای برون رفت می‌اندیشید. بی ‌دلیل تعصب نمی‌ورزید و بر نظر خود اصرار نمی‌کرد. می‌خواست دیگران را قانع و همدل سازد؛ نه فقط ساکت و همراه..

همچنین باید از وسعت ‌نظر و سعه ‌صدر او به نیکی یاد کرد که تأثیری بسزا در پیدایش آن وقار و طمأنینه داشت. به دیگران حسن ظن داشت و برای شنیدن نظرات مختلف آمادگی کامل. گوش شنوایی برای شنیدن درد دل دیگران داشت و تا آنجا که می‌توانست برای آنان چاره‌جویی می‌کرد. همین ویژگی، مسجد حاج سید عزیزالله در بازار تهران را به محلی برای مراجعان بی پناه تبدیل کرده بود. خواص و عوام می‌آمدند و از او مدد می‌خواستند. با این‌که به شدت زیرک بود، و راست را از دروغ و سره را از ناسره تشخیص می‌داد، چیزی بروز نمی‌داد و می‌خواست «اُذُن خیر»ی برای ایتام آل محمد(ص) باشد.

جز خیر نمی‌خواست و جز خوب نمی‌گفت. شیوه‌اش حکمت و موعظه بود و آنگاه که ناچار به مجادله می شد، بازهم جز به جدال احسن تن نمی‌داد و از مراء و خصومت در او نشانه‌ای یافت نمی‌شد. در یک کلام، روحانی بود، روحانی. به روح بلندش درود می فرستم و از پروردگار مهربان درخواست می کنم این مصیبت را به فضل خود بر ما آسان و جبران نماید.
ارسال نظر
captcha
آخرین اخبار

ابهامات و ایرادات طرح «تشدید مجازات جاسوسی» قابل رفع است/ دغدغه همه ما تدوین قوانین جامع، دقیق و قابل اجراست/ لایحه سامان‌دهی پهپاد‌های غیرنظامی در حال بررسی است

آزادیِ بدون هویت و آزادیِ ریشه‌دار در الگوی غربی و ایرانی

ایران از همه ظرفیت‌های حقوقی برای پیگیری و مطالبه خسارات ناشی از تجاوزات اخیر استفاده خواهد کرد

طرح «تشدید مجازات جاسوسی و همکاری با رژیم صهیونیستی و کشور‌های متخاصم علیه امنیت و منافع ملی» برای رفع برخی ابهامات به مجلس برگشت داده شد

تقدیر آیت‌الله مدرسی یزدی از حضور آگاهانه و پرشور مردم در عزاداری‌های دهه اوّل محرم و هشداری جدی نسبت به توطئه‌های دشمن صهیونی

چهل‌وهشتمین شماره فصلنامه دانش حقوق عمومی منتشر شد

امروز قرارگاه حسین بن علی (ع) ایران است

تجاوز رژیم صهیونیستی نقض آشکار منشور ملل متحد بود

مصوبه تعلیق همکاری با آژانس انرژی اتمی لازم الاجراء است

سرداران ایران به رژیم صهیونیستی ضربات سنگینی وارد کردند

پربازدید ها

طرح «تشدید مجازات جاسوسی و همکاری با رژیم صهیونیستی و کشور‌های متخاصم علیه امنیت و منافع ملی» برای رفع برخی ابهامات به مجلس برگشت داده شد

بررسی طرح تشدید مجازات جاسوسی و همکاری با رژیم صهیونیستی و کشور‌های متخاصم علیه امنیت و منافع ملی در مجمع مشورتی حقوقی شورای نگهبان

دکتر طحان‌نظیف: پویش «به عشق امام حسین (ع) می‌بخشم» تلنگری است تا با الگوبرداری از مکتب عاشورا، روحیه بخشش و دستگیری را در جامعه تقویت کنیم

ملت بزرگ ایران و نیرو‌های مسلح پیروز واقعی هستند

دکتر کدخدایی: باید برآورد دقیقی از خسارات برای پیگیری‌های بین‌المللی صورت بگیرد/ لزوم تکرار قطعنامه ۴۸۷ علیه رژیم‌صهیونیستی توسط شورای امنیت

امروز دوست و دشمن فهمیدند که ملت ایران از آرمان‌های خود عقب‌نشینی نمی‌کند

حضور پرشور امروز مردم نمایش وحدت مقابل دشمنان بود

فیلم|حضور دکتر کدخدایی در برنامه تلویزیونی «سلام صبح بخیر»

عزاداری‌های محرم امسال با شکوه‌تر از گذشته برگزار شود/ حوزه‌های علمیه و روحانیت همواره بر عهد خود با مردم استوارند

تقدیر و سپاس آیت‌الله اعرافی از مراجع تقلید/ تأکید همه حوزویان و بزرگان اسلام بر احکام و اجماع بر محتوا و مستندات حکم محارب