اولین نشانه مردمسالار بودن انقلاب اسلامی، حضور همهجانبه اقشار مختلف مردم در انقلاب بود. انقلاب اسلامی، بر خلاف بسیاری از انقلابهای مشهور قرون جدید که مبتنی بر منافع طبقاتی شکل گرفتهاند و یا از سوی بخش خاصی از جامعه هدایت و حمایت شدهاند و اهداف خاص قشری، طبقاتی و فرقهای را هدف قرار دادهاند؛ نهضتی بود که اهداف خود را منافع همه اقشار، طبقات و تودههای ملت با همه اعتقادات و گرایشهای مذهبی قرار داده بود و بهدنبال شکلگیری نظامی بود که تمامی مردم ایران در آن از حقوق اولیه انسانی برخوردار باشند. انقلاب اسلامی با این اهداف توانست اقشار مختلف جامعه را به صحنه مبارزه با رژیم بکشاند و همه مردم را همراه و همدل سازد.
همراهی بیشائبه مردم با انقلاب اسلامی تنها به زمان تأسیس و ایجاد آن منحصر نشده، بلکه انقلاب در تمام گردنههای صعبالعبور بعدی و مراحل تکاملی خود، اعم از عقبههای خطرساز یا گشایشآفرین، باز از حمایت و همگرایی مردم مؤمن و انقلابی برخوردار بوده است. به همینخاطر، انقلاب اسلامی را بیشک میتوان بزرگترین انقلاب مردمی عصر حاضر نامید که دارای خصایص و تمایزات منحصربهفردی از جهات گوناگون است.
یکی از این ویژگیهای انحصاری انقلاب اسلامی، سیستم حاکمیتی و نظام انتخاباتی قوای اصلی آن است که در طول 33 سال پس از انقلاب با میانگین سالانه یک انتخابات توانسته است روح مردمسالاری دینی را در منظر و مرئای جهانیان قرار دهد و پیام این حضور مردمی را که پایداری و ایستادگی برآرمانهای اسلام و امام و حفاظت از دستاوردهای انقلاب است، به دنیا مخابره کند و نصاب جدیدی از دموکراسی را در دنیا به نمایش بگذارد.
از این منظر، همواره از بدو انقلاب، توجه به انتخاب مستقیم یا غیرمستقیم مسئولان نظام سیاسی یکی از مهمترین معیارهای حاکمیت مردم بود و مسئولان نظام جمهوری اسلامی از طریق انتخاب مردمی روی کار آمدند. در این میان، همه ارکان نظام بهطور مستقیم و یا غیرمستقیم از طریق رأی ملت برگزیده شدهاند و جایگاهی نیست که مردم در قدرتیابی آن نقشی نداشته باشند و از دایره نظارت و وپایش(کنترل) مردمی خارج مانده باشد و از این جهت، نظام جمهوری اسلامی را میتوان در بالاترین سطح نظامهای انتخابی جهان قرار داد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز به این حقیقت اشاره دارند: «نظام جمهوری اسلامی به معنای حقیقی کلمه، نظام مردمسالار و متکی به مردم است. شما ببینید هر سالی تقریباً یک انتخابات. کشوری با شصت، هفتاد میلیون جمعیت، هر سال یک انتخابات در همه شئون، از رهبری نظام گرفته تا رئیسجمهور، تا نمایندگان و تا شوراها. مردم اینها را انتخاب میکنند و اینها با انتخاب مردم سرِکار میآیند.»
دوازده اسفند امسال بار دیگر ملت همیشه در صحنه ایران عزیز در آزمون بصیرتی دیگر، یعنی انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی شرکت خواهند کرد؛ اما این انتخابات و مجلسی که به فضل الهی از دل آن بیرون خواهد آمد، به دلیل ورود انقلاب به دهه چهارم از عمر پر برکتش که مقام معظم رهبری آن را دهه «پیشرفت و عدالت» نامیدهاند، از اهمیت ویژهای برخوردار است. پیچیدگی اوضاع، تنوع و سرعت بالای تحولات سیاسی داخلی، منطقهای و بینالمللی زمان کنونی انقلاب نیز بر این اهمیت افزوده و تهدیدات و فرصتهای جدیدی را پیش روی ملت و نظام اسلامی ایران گذاشته است که از حیث کمی، کیفی و ماهوی با گذشته متفاوت بوده و انقلاب و نظام اسلامی را به مرحله جدیدی وارد کرده است.
از اینرو، حضور میلیونی مردم ایران در پای صندوقهای انتخابات مجلس نهم که همواره بزرگترین فرصت و قوت نظام برای دفع تهدیدات بوده است، در این مقطع حساس، باید به زایش مجلسی بینجامد که ظرفیت محققسازی الزامات دهه چهارم انقلاب اسلامی را داشته باشد. چنین مجلسی قطعاً باید از جنس انقلاب و در تراز انقلاب اسلامی باشد؛ زیرا تنها نمایندگان تراز انقلاب اسلامی میتوانند در مقابل هجمه عظیم دشمنان انقلاب که پس از ناکامیهای گذشته و تأثیرگذاری انقلاب در پارادایم بیداری اسلامی مردم منطقه بهشدت از قدرت الهامبخشی آن به هراس افتادهاند و در وضعیت کنونی در جبههای به هم پیوسته و با سناریوهای چندوجهی به مصاف انقلاب اسلامی آمدهاند، با کمال قاطعیت و شجاعت ایستادگی کنند.
اما اینکه مجلس تراز انقلاب اسلامی چیست، طرح آن در دهه چهارم انقلاب چه ضرورتی دارد و نمایندگان آن دارای چه ویژگیهایی هستند، سؤالاتی است که در ادامه، پاسخهایی در حد توان به آنها داده خواهد شد.