اصل نود و هفتم
اعضای شورای نگهبان به منظور تسریع در کار می توانند هنگام مذاکره درباره لایحه یا طرح قانونی در مجلس حاضر شوند و مذاکرات را استماع کنند. اما وقتی طرح یا لایحه ای فوری در دستور کار مجلس قرار گیرد, اعضای شورای نگهبان باید در مجلس حاضر شوند و نظر خود را اظهار نمایند.
تفسیر 1
شماره 1258 تاریخ 15/8/1368
ریاست محترم مجلس شورای اسلامی
به پیوست نظر تفسیری شورای نگهبان در خصوص اصل نود و هفتم قانون اساسی در رابطه با مفهوم فوری بودن لوایح و طرحها ارسال می‌گردد، عنایت می‌فرمائید که با توجه به تفسیر مزبور طرحها و لوایح یک فوریتی که صرفاً رسیدگی خارج از نوبت و یک شوری بودن را طبق تعریف ماده 116 و 119 آئین‌نامه داخلی مجلس اقتضا دارد از شمول فوری بودن مذکور در اصل 97 خارج است، بنابراین پیشنهاد می‌شود ماده 86 آئین‌نامه داخلی مجلس اصلاح یا به عدم شمول حکم آن نسبت به لوایح و طرحهای یک فوریتی تفسیر گردد.
قائم‌مقام دبیر شورای نگهبان _ حسین مهرپور
شماره 1258 تاریخ 15/8/1368
تفسیر اصل نود و هفتم قانون اساسی:
«مقصود از طرح یا لایحه فوری مذکور در اصل نود و هفتم قانون اساسی، طرح یا لایحه‌ای است که تأخیر در رسیدگی به آن مستلزم وقوع خسارت یا فوت فرصت باشد و لوایح و طرحهایی را که رسیدگی به آن در این حد از لزوم سرعت نیست شامل نمی‌شود.»
تفسیر فوق در جلسه مورخ 14/8/1368 شورای نگهبان با اکثریت 11 رأی به عمل آمد.
قائم‌مقام دبیر شورای نگهبان _ حسین مهرپور
لینک کوتاه :
