زیبایی نمایش وحدت

در هنگامه ظلمت و تاریکی‌ها آن گاه که خفاشان شب‌پرست مانع تابش انوار هدایت به جمع کبوتران بودند، نوری از انوار الهی تابیدن گرفت که شوق پرواز را در کبوتران عاشق دربند صدچندان کرد؛ به‌گونه‌ای که پرواز وحدت را در کنار هم آغاز نمودند؛ پرواز وحدتی که شب‌پرستان را به عقب راند و نقطه‌ای رابه عنوان آغاز عدالت‌طلبی در 12 بهمن 57 رقم زد و یک دهه (روز)‌ بعد 22 بهمن 57 ارمغان زیبای آزادی و استقلال را موجب گشت.22 بهمن 57 نه پایان که آغازی بود زیبا از نمایش وحدت، ایثار، مقاومت و اخلاص کبوتران دربند که گناهشان تلاش برای استقلال و آزادی بود تا در پناه آن به سیمرغ جان برسند و به معبود الهی دست یابند.

22 بهمن تجربه مدیریتی واحد، هوشمند و شجاعی بود که در راه کعبه دل‌ها بیم از سرزنش‌های خار مغیلان نداشت و نامردمی‌ها و شکاف‌ها او را از پیمودن راه صعب‌العبور عشق و ایثار بازنداشت، چراکه او خود به ولایت الله تمسک می‌جست و دل از هر چه غیر او بود، کنده بود. هدایتگری که منزل به منزل تا رسیدن به قله پیروزی گام برداشت و از سختی‌ها هراس به دل راه نداد. نه سرزنش‌ خارها، نه نصیحت‌های مصلحت‌‌طلبان و نه عشوه‌گری‌های هوس‌آلود سیاست‌بازان او را از پیمایش راه معبود مانع نشد.هم از این‌رو بود که چنین راهبری بر دل‌ها نشست و جان‌های خسته از ظلم و بی‌عدالتی‌ها دل در گرو عشق و همراهی او نهادند و راهبرد او را پاسخی در خور دادند. امتی ستمدیده دعوت پیری را لبیک گفتند که ذره‌ای هوای نفس در او راه نداشت و آن کردند که جان‌های عاشق با معشوق و وصال می‌کند. آن راهی را رفتند که او نشان کرد، گرچه جان‌هایی در این راه به قربانگاه رفتند.

قربانیان راه معبود او را ایثارگری مخلص یافتند که در راه نیل به معبود دست از هرچه غیر او بود شسته بود. کبوتران آزادی نیز گوش جان سپردند به فرمان او و با او آن کردند که او با معبود کرد.

و اینچنین بود که 22 بهمن شروعی تازه شد بر پیمودن راهی دیگر که نه چندان سهل‌تر از گذشته بل سخت‌تر. 22 بهمن 57 ثمره تلاشی مستمر بود که با مقاومتی بی‌نظیر درهم آمیخت و تحت زعامت رهبری آگاه و هوشمند و شجاع، جاده ایثار را فراخ‌تر نمود تا خیل ایثارگران در آن به نمایش اخلاص بپردازند و هم از این‌رو بود که 22 بهمن 57 بنیان شجره‌ای طیبه را رقم زد که در کویر نامردمی‌ها و بی‌عدالتی‌ها غرس شد و خود نوری گشت که تلالو آن ظلمات منطقه را درهم کوبید. شجره‌ای که اینک با گذشت بیش از 30 سال از آن آغاز با ریشه‌های آسمانی و شاخه‌های وحیانی، ثبات بیشتری را به تجربه نشسته و انوار پاک آن تا عمق قلوب عاشقان ریشه دوانیده و دیگر باکی از تلاش مذبوحانه شب‌پرستان خفاش‌صفت به دل راه نمی‌دهد.

22 بهمن 57 نو«روزی» بود که آغاز نوروز اسلام در میهن عزیزمان ایران شد. بازگشت به واقعیت‌ها و کنار زدن ابرهای ظلم و ستم برای همیشه از آسمان ایران. 22 بهمن سرچشمه‌ای شد جوشان و خروشان که در مسیر خود آلودگی‌ها را از بین برد و نعمت زلال عدالت را به ملت زجرکشیده ایران هدیه داد.

در این 30 سال گذشته نیز با تمسک به حبل متین وحدت و تمسک به انوار هدایت‌های آن قافله‌سالار راحل و نیز پس از او با پیروی از راهبری‌های خلف صالح او بود که این شجره طیبه حفظ و صیانت شد و بر تنومندی آن افزوده شد. گوش جان سپردن به هدایت‌های داهیانه هم او بود که آتش فتنه‌ها را خاموش کرد و حرکت سیل‌آسای امت امام را وقفه‌ای حاصل نشد و در ادامه:وقت آن است که همچون گذشته تاریکی‌های پدید آمده را با روشنایی هدایت‌های این قافله‌سالار بزداییم و از دنیای هوا و هوس خود را برهانیم مبادا راه و کاروان و قافله‌سالار را گم کنیم.

و 22 بهمن 88 گاه درنگ و واماندن از قافله نیست. 22 بهمن غوطه‌ور شدن در دریای زلال مردم را می‌طلبد تا آنان که اندکی تردید روا داشتند، از شبهات پاکی یابند و زنده شدن همراه مردم را به دست آورند.

22 بهمن 88 همراهی با روح‌ اللهی است که همه‌چیز رابه ارمغان آورد.

22 بهمن 88 همراهی امتی است که روح خدا را تبعیت کرد.

22 بهمن 88 همراه شدن با قافله‌سالار امت اسلامی است که فریاد هوشیاری سر می‌دهد.

22 بهمن 88 غرق شدن در دریای رحمت الهی است تا که از خود بگذریم و به دیگران پیوند خوریم.

و بالاخره 22 بهمن 88 همان 22 بهمن 57 است یعنی نوروز عشق و ایثار و مقاومت.

عباسعلی کدخدایی
سخنگوی شورای نگهبان