مدیر مسئول محترم روزنامه اعتماد ملی
با سلام و احترام
در صفحه نخست شمارة روز سه شنبه 2 تیر 1388 آن روزنامه، مطلبی با عنوان «ابراز تاسف کروبی از اظهارات سخنگوی شورای نگهبان» درج گردیده است که گویا پاسخی به اظهارات دکتر کدخدائی در برنامه گفتگوی ویژه خبری روز 31 خرداد 1388 میباشد. از آنجائی که برداشت آقای کروبی از اظهارات آقای کدخدائی دارای اشکالاتی است، بر این اساس سخنان سخنگوی شورای نگهبان در همان برنامه جهت آگاهی خوانندگان گرامی آن روزنامه، ارسال میگردد تا در اسرع وقت، وفق ماده 23 قانون مطبوعات، در همان صفحه درج گردد.
سخنگوی شورای نگهبان در گفتگوی مذکور نکات زیر را یادآور شده است:
یکی از گزارشها و اعتراضهای مشترک نامزدها، این بوده است که در برخی از حوزهها و شهرستانها، تعداد آرای اخذ شده، بیش از واجدان شرایط بوده است. تعداد شهرستانهای اعلام شده را بین 80 تا 170 مورد اعلام کردهاند. ما بر اساس آمار اولیه در بررسیها به این نتیجه رسیدیم که تعداد آنها حدود 50 شهرستان است و گفتیم که دفاتر استانی و هیاتهای نظارت ما علت را بررسی کنند. آنها چند علت را مطرح کردند:
اولا در انتخابات ریاستجمهوری منع قانونی ندارد که کسی از شهری به شهر دیگر یا استانی به استان دیگر برود و رای بدهد. برخلاف انتخابات مجلس شورای اسلامی که اگر کسی در مرحله اول در حوزهای رای داد در مرحله دوم نمیتواند در حوزه دیگر رای بدهد.
علت دوم، این است که ترکیب جمعیتی برخی از شهرها، به گونهای میباشد که برخی شهرها مهاجرپذیر هستند. به صورتی که در روز یک جمعیت و در شب یک جمعیت دیگری دارند.
علت دیگر این است که برخی مناطق ییلاقی هستند؛ مانند طرقبه، چناران و غیره، که در فصول مختلف آن جمعیت تغییر میکند.
برخی از مناطق نیز با وجود اینکه از نظر جغرافیایی تفکیک شده هستند ولی از نظر جمعیتی در هم تنیده هستند و تفکیک جمعیتی آنها از یکدیگر ممکن نیست مانند مناطق یک و سه تهران که کاملا به شمیرانات چسبیده هستند و تفکیک آنها از نظر جمعیتی دشوار است.
نکته دیگر اینکه قرار شد فردا مامورانی را به اداره آمار اعزام کنیم تا بررسی کنند که آیا اشتباهی در آمار واجدان شرایط این شهرها وجود دارد یا خیر.
اما در مجموع هم، جمع آراء این 50 شهرستان چیزی نزدیک به سه میلیون است که اگر کسر شود شاید تاثیر چندانی در سرنوشت انتخابات نداشته باشد. اینها احتمالات است و ما سعی میکنیم که به یک پاسخ دقیقتر و روشنتر برسیم که وقتی خواستیم به مردم توضیح دهیم، قانع کننده باشد.